Ders Adı | Kodu | Yarıyıl | T+U Saat | AKTS | |
Türkiyenin Kırsal Yerleşme Tipleri | COĞ5048 | 3 + 0 | 7,5 |
Birim Bölüm | COĞRAFYA - YL |
Derece Seviye | Lisansüstü - Seçmeli - Türkçe |
Dersin Verilişi | Yüz yüze |
EBS Koordinatörü | |
Ders Veren | Dr. Öğr. Üyesi Zafer BAŞKAYA |
Amaç |
Dersin temel amaç ve hedefi; Türkiye’de geleneksel kırsal konutların şekil, plan ve düzen bakımından şekillenmesine etki eden faktörler ile Türkiye’de kırsal yerleşmelerin dağılımına etki eden fiziki ve beşeri coğrafya faktörleri ortaya koymaktır. |
Ders İçeriği |
Türkiye’de kırsal yerleşmeler, Türkiye’de kırsal yerleşme şekilleri ve dağılışı, Türkiye’de kırsal yapılar ve bu yapıların çevredeki yapı malzemesi ile ilişkisi, Türkiye’de kırsal kalkınma, Türkiye’de yerleşme ve kırsal altyapı, |
Ders Kaynakları |
ATALAY, İ. (1991), Genel Beşeri ve iktisadi Coğrafya, , Yeni Çağ Basım Yayım, Ankara.
EMİROĞLU,M. (1977), Bolu’da Yaylalar ve Yaylacılık, Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara. TUNÇDİLEK N. (1967), Türkiye İskân Coğrafyası: Kır İskânı (Köy-Altı İskân Şekilleri) İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayını İstanbul. TUNÇDİLEK, N. (1964). “Türkiye’de Yaylalar ve Yaylacılık” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi. S:14, s:15-28, İstanbul TUNÇEL,H. (1996). “Mezraa Kavramı ve Türkiye’de Mezraalar” Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Dergisi S: 5, s.73-98, Ankara. TUNÇEL,H.- GÜRGEN,G.- ÇİÇEK,İ.- DOĞU, A.F. (2004). “Doğu Karadeniz Dağlarında Yaylacılık” Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 14, Sayı:2, s:49-66, Elazığ. TUNÇDİLEK, N. (1963). “Türkiye’nin Farklı İki Bölgesinde Kır Yerleşmesi Şekilleri Bakımından Müşahadeler” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, Sayı: 13., İstanbul. YÜCEL,T. (1995). “Türkiye’de Kır Yerleşme ve Tipleri Üzerine Yeni Görüşler”. Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü Yıl: XXX, S:1-2, s:447-469, Ankara. TANDOĞAN, H.(1977). “Çayeli ve Pazar İlçelerinde Mesken Tipleri ve Nüfus. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi Cilt: 28, Sayısı: 3-4, Ankara. ZAMAN,S. (2007), Fonksiyonel Değişi Süresinde Antalya Bey Dağları Yaylaları. Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum. İNANDIK,H.(1951). “Diyarbakır civarında Köy Hayatı” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi. Sayı:1, İstanbul. TUNÇDİLEK, N. (1978). Türkiye’nin Kır Potansiyeli ve Sorunları, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul. ÖZÇAĞLAR,A.( 2005) “Türkiye’nin İdari Coğrafyası Bakımından Köy, Bucak, İlçe, İl ve Belde Kavramları Üzerine Düşünceler” Ankara Üniversitesi Coğrafi Bilimler Dergisi, ,Cilt:3, Sayı: (1), s:1-25, Ankara. TUNÇDİLEK, N., (1980), “Türkiye’de Kır Yerleşmesinin Gelişimi ve Evrimi” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi ,23, İstanbul. SOMUNCU,M. (2005) Aladağlar Yaylacılık ve Dağ Göçebeciliği Konusunda Bir Araştırma. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara. TANOĞLU, A. (1966), Nüfus ve Yerleşme, İstanbul Üniversitesi Yayını No: 1183, İstanbul. YILMAZ,C. (2002), Kırsal Yerleşmeler I Terminolojik Sorunlar, Palmiye Kitapları, Samsun. YİĞİT,A. (1990). “Hazar Gölü Havzasında Yerleşme Tipleri”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 14, Sayı:2, s: 271-291, Elazığ. ZAMAN,M. (2007), Doğu Karadeniz Kıyı Dağlarında Yaylalar ve Yaylacılık, Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum. TUNÇDİLEK, N. (1967). Türkiye İskân Coğrafyası, Kır İskânı. İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul. ATALAY, İ. (1991), Genel Beşeri ve iktisadi Coğrafya, , Yeni Çağ Basım Yayım, Ankara. EMİROĞLU,M. (1977), Bolu’da Yaylalar ve Yaylacılık, Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara. TUNÇDİLEK N. (1967), Türkiye İskân Coğrafyası: Kır İskânı (Köy-Altı İskân Şekilleri) İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayını İstanbul. TUNÇDİLEK, N. (1964). “Türkiye’de Yaylalar ve Yaylacılık” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi. S:14, s:15-28, İstanbul TUNÇEL,H. (1996). “Mezraa Kavramı ve Türkiye’de Mezraalar” Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Dergisi S: 5, s.73-98, Ankara. TUNÇEL,H.- GÜRGEN,G.- ÇİÇEK,İ.- DOĞU, A.F. (2004). “Doğu Karadeniz Dağlarında Yaylacılık” Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 14, Sayı:2, s:49-66, Elazığ. TUNÇDİLEK, N. (1963). “Türkiye’nin Farklı İki Bölgesinde Kır Yerleşmesi Şekilleri Bakımından Müşahadeler” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, Sayı: 13., İstanbul. YÜCEL,T. (1995). “Türkiye’de Kır Yerleşme ve Tipleri Üzerine Yeni Görüşler”. Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü Yıl: XXX, S:1-2, s:447-469, Ankara. TANDOĞAN, H.(1977). “Çayeli ve Pazar İlçelerinde Mesken Tipleri ve Nüfus. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi Cilt: 28, Sayısı: 3-4, Ankara. ZAMAN,S. (2007), Fonksiyonel Değişi Süresinde Antalya Bey Dağları Yaylaları. Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum. İNANDIK,H.(1951). “Diyarbakır civarında Köy Hayatı” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi. Sayı:1, İstanbul. TUNÇDİLEK, N. (1978). Türkiye’nin Kır Potansiyeli ve Sorunları, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul. ÖZÇAĞLAR,A.( 2005) “Türkiye’nin İdari Coğrafyası Bakımından Köy, Bucak, İlçe, İl ve Belde Kavramları Üzerine Düşünceler” Ankara Üniversitesi Coğrafi Bilimler Dergisi, ,Cilt:3, Sayı: (1), s:1-25, Ankara. TUNÇDİLEK, N., (1980), “Türkiye’de Kır Yerleşmesinin Gelişimi ve Evrimi” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi ,23, İstanbul. SOMUNCU,M. (2005) Aladağlar Yaylacılık ve Dağ Göçebeciliği Konusunda Bir Araştırma. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara. TANOĞLU, A. (1966), Nüfus ve Yerleşme, İstanbul Üniversitesi Yayını No: 1183, İstanbul. YILMAZ,C. (2002), Kırsal Yerleşmeler I Terminolojik Sorunlar, Palmiye Kitapları, Samsun. YİĞİT,A. (1990). “Hazar Gölü Havzasında Yerleşme Tipleri”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 14, Sayı:2, s: 271-291, Elazığ. ZAMAN,M. (2007), Doğu Karadeniz Kıyı Dağlarında Yaylalar ve Yaylacılık, Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum. TUNÇDİLEK, N. (1967). Türkiye İskân Coğrafyası, Kır İskânı. İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul. ATALAY, İ. (1991), Genel Beşeri ve iktisadi Coğrafya, , Yeni Çağ Basım Yayım, Ankara. EMİROĞLU,M. (1977), Bolu’da Yaylalar ve Yaylacılık, Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara. TUNÇDİLEK N. (1967), Türkiye İskân Coğrafyası: Kır İskânı (Köy-Altı İskân Şekilleri) İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayını İstanbul. TUNÇDİLEK, N. (1964). “Türkiye’de Yaylalar ve Yaylacılık” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi. S:14, s:15-28, İstanbul TUNÇEL,H. (1996). “Mezraa Kavramı ve Türkiye’de Mezraalar” Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Dergisi S: 5, s.73-98, Ankara. TUNÇEL,H.- GÜRGEN,G.- ÇİÇEK,İ.- DOĞU, A.F. (2004). “Doğu Karadeniz Dağlarında Yaylacılık” Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 14, Sayı:2, s:49-66, Elazığ. TUNÇDİLEK, N. (1963). “Türkiye’nin Farklı İki Bölgesinde Kır Yerleşmesi Şekilleri Bakımından Müşahadeler” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, Sayı: 13., İstanbul. YÜCEL,T. (1995). “Türkiye’de Kır Yerleşme ve Tipleri Üzerine Yeni Görüşler”. Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü Yıl: XXX, S:1-2, s:447-469, Ankara. TANDOĞAN, H.(1977). “Çayeli ve Pazar İlçelerinde Mesken Tipleri ve Nüfus. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi Cilt: 28, Sayısı: 3-4, Ankara. ZAMAN,S. (2007), Fonksiyonel Değişi Süresinde Antalya Bey Dağları Yaylaları. Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum. İNANDIK,H.(1951). “Diyarbakır civarında Köy Hayatı” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi. Sayı:1, İstanbul. TUNÇDİLEK, N. (1978). Türkiye’nin Kır Potansiyeli ve Sorunları, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul. ÖZÇAĞLAR,A.( 2005) “Türkiye’nin İdari Coğrafyası Bakımından Köy, Bucak, İlçe, İl ve Belde Kavramları Üzerine Düşünceler” Ankara Üniversitesi Coğrafi Bilimler Dergisi, ,Cilt:3, Sayı: (1), s:1-25, Ankara. TUNÇDİLEK, N., (1980), “Türkiye’de Kır Yerleşmesinin Gelişimi ve Evrimi” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi ,23, İstanbul. SOMUNCU,M. (2005) Aladağlar Yaylacılık ve Dağ Göçebeciliği Konusunda Bir Araştırma. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara. TANOĞLU, A. (1966), Nüfus ve Yerleşme, İstanbul Üniversitesi Yayını No: 1183, İstanbul. YILMAZ,C. (2002), Kırsal Yerleşmeler I Terminolojik Sorunlar, Palmiye Kitapları, Samsun. YİĞİT,A. (1990). “Hazar Gölü Havzasında Yerleşme Tipleri”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 14, Sayı:2, s: 271-291, Elazığ. ZAMAN,M. (2007), Doğu Karadeniz Kıyı Dağlarında Yaylalar ve Yaylacılık, Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum. TUNÇDİLEK, N. (1967). Türkiye İskân Coğrafyası, Kır İskânı. İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul. ATALAY, İ. (1991), Genel Beşeri ve iktisadi Coğrafya, , Yeni Çağ Basım Yayım, Ankara. EMİROĞLU,M. (1977), Bolu’da Yaylalar ve Yaylacılık, Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara. TUNÇDİLEK N. (1967), Türkiye İskân Coğrafyası: Kır İskânı (Köy-Altı İskân Şekilleri) İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayını İstanbul. TUNÇDİLEK, N. (1964). “Türkiye’de Yaylalar ve Yaylacılık” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi. S:14, s:15-28, İstanbul TUNÇEL,H. (1996). “Mezraa Kavramı ve Türkiye’de Mezraalar” Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Dergisi S: 5, s.73-98, Ankara. TUNÇEL,H.- GÜRGEN,G.- ÇİÇEK,İ.- DOĞU, A.F. (2004). “Doğu Karadeniz Dağlarında Yaylacılık” Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 14, Sayı:2, s:49-66, Elazığ. TUNÇDİLEK, N. (1963). “Türkiye’nin Farklı İki Bölgesinde Kır Yerleşmesi Şekilleri Bakımından Müşahadeler” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, Sayı: 13., İstanbul. YÜCEL,T. (1995). “Türkiye’de Kır Yerleşme ve Tipleri Üzerine Yeni Görüşler”. Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü Yıl: XXX, S:1-2, s:447-469, Ankara. TANDOĞAN, H.(1977). “Çayeli ve Pazar İlçelerinde Mesken Tipleri ve Nüfus. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi Cilt: 28, Sayısı: 3-4, Ankara. ZAMAN,S. (2007), Fonksiyonel Değişi Süresinde Antalya Bey Dağları Yaylaları. Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum. İNANDIK,H.(1951). “Diyarbakır civarında Köy Hayatı” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi. Sayı:1, İstanbul. TUNÇDİLEK, N. (1978). Türkiye’nin Kır Potansiyeli ve Sorunları, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul. ÖZÇAĞLAR,A.( 2005) “Türkiye’nin İdari Coğrafyası Bakımından Köy, Bucak, İlçe, İl ve Belde Kavramları Üzerine Düşünceler” Ankara Üniversitesi Coğrafi Bilimler Dergisi, ,Cilt:3, Sayı: (1), s:1-25, Ankara. TUNÇDİLEK, N., (1980), “Türkiye’de Kır Yerleşmesinin Gelişimi ve Evrimi” İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi ,23, İstanbul. SOMUNCU,M. (2005) Aladağlar Yaylacılık ve Dağ Göçebeciliği Konusunda Bir Araştırma. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara. TANOĞLU, A. (1966), Nüfus ve Yerleşme, İstanbul Üniversitesi Yayını No: 1183, İstanbul. YILMAZ,C. (2002), Kırsal Yerleşmeler I Terminolojik Sorunlar, Palmiye Kitapları, Samsun. YİĞİT,A. (1990). “Hazar Gölü Havzasında Yerleşme Tipleri”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 14, Sayı:2, s: 271-291, Elazığ. ZAMAN,M. (2007), Doğu Karadeniz Kıyı Dağlarında Yaylalar ve Yaylacılık, Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum. TUNÇDİLEK, N. (1967). Türkiye İskân Coğrafyası, Kır İskânı. İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul. |
Açıldığı Öğretim Yılı | 2020 - 2021 2021 - 2022 |
Yarıyıl İçi Çalışmalar | Katkı Yüzdesi (%) |
Ödev 1 | 25 |
Ödev 2 | 25 |
Toplam | 50 |
Yarıyıl Sonu Çalışmalar | Katkı Yüzdesi (%) |
Final | %50 |
Toplam | %50 |
Yarıyıl İçinin Başarıya Oranı | %50 |
Yarıyıl Sonu Çalışmalar | %50 |
Toplam | %100 |
Kategori | Ders İlişki Yüzdeleri (%) |
Aktarılabilir Beceri Dersleri
|
0
|
Beşeri, İletişim ve Yönetim Becerileri Dersleri
|
0
|
Destek Dersleri
|
0
|
Ek Dersler
|
0
|
Kategori
|
0
|
Mesleki Seçmeli Dersler
|
0
|
Temel Meslek Dersleri
|
0
|
Uygulama Dersleri
|
0
|
Uzmanlık / Alan Dersleri
|
0
|
Ders İş Yükü | Öğretim Metotlar / Öğretim Metodu | Süresi (Saat) | Sayısı | Toplam İş Yükü (Saat) |
Toplam İş Yükü (Saat) | 0 | |||
AKTS = Toplam İş Yükü (Saat) / 25.5 (s) | 0 | |||
AKTS |
Hafta | Konu | Öğretim Metodu |
---|---|---|
1 | Kırsal yerleşim, kavramsal özellikleri ve coğrafi boyut | |
2 | Kırsal Yerleşimlerin Sayısı ve özellikleri (kuruluş yerleri, nüfus büyüklükleri) | |
3 | Sosyal faktörler | |
4 | Ekonomik Faktörler/Tarihi Faktörler | |
5 | Kırsal Yerleşmelerin Konut Özellikleri | |
6 | Yayla, kışla, oba, kom, bağ evleri, ağıl vb. | |
7 | Mezraa, kom, mahalle ve köyler özellikleri ve dağılışları | |
8 | Tarihi Dönemlerdeki Değişmeler/Nüfus Miktarı ve Ortalama Nüfus/Yerleşim Şartları Açısından/Yapı malzemesi Açısından | |
9 | Kullanılan yapı malzemeleri/Planları | |
10 | Ekonomik Anlamda/Yerleşme Olarak/Mesken Olarak | |
11 | Hayvancılık Amaçlı Yerleşmeler | |
12 | Hayvancılık ve Bitkisel Üretim Amaçlı Yerleşmeler | |
13 | Turizm, El sanatları vs. ile uğrasan kırsal yerleşmeler |
Ders Öğrenme Çıktısı | Ölçme Değerlendirme | Öğretim Metodu | Öğrenme Faaliyeti |
Türkiye’deki kırsal yerleşmelerin genel özellikleri, kırsal yerleşme alanları, kırsal yerleşme şekilleri, kırsal yerleşmelerdeki mesken-yapı malzemesi ilişkisi, kırsal alanlardaki insanların çevre ile olan ilişkileri, kırsal kalkınma gibi konularda bilgi sahibi olunur. | |||
Türkiye’deki kırsal yerleşmelerin genel özellikleri, kırsal yerleşme alanları, kırsal yerleşme şekilleri, kırsal yerleşmelerdeki mesken-yapı malzemesi ilişkisi, kırsal alanlardaki insanların çevre ile olan ilişkileri, kırsal kalkınma gibi konularda bilgi sahibi olunur. | |||
Türkiye’deki kırsal yerleşmelerin genel özellikleri, kırsal yerleşme alanları, kırsal yerleşme şekilleri, kırsal yerleşmelerdeki mesken-yapı malzemesi ilişkisi, kırsal alanlardaki insanların çevre ile olan ilişkileri, kırsal kalkınma gibi konularda bilgi sahibi olunur. |
DERS ÖĞRENME ÇIKTISI |
PÇ 1 | PÇ 2 | PÇ 3 | PÇ 4 | PÇ 5 | PÇ 6 | PÇ 7 | PÇ 8 | PÇ 9 | PÇ 10 | PÇ 11 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Türkiye’deki kırsal yerleşmelerin genel özellikleri, kırsal yerleşme alanları, kırsal yerleşme şekilleri, kırsal yerleşmelerdeki mesken-yapı malzemesi ilişkisi, kırsal alanlardaki insanların çevre ile olan ilişkileri, kırsal kalkınma gibi konularda bilgi sahibi olunur. | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
Türkiye’deki kırsal yerleşmelerin genel özellikleri, kırsal yerleşme alanları, kırsal yerleşme şekilleri, kırsal yerleşmelerdeki mesken-yapı malzemesi ilişkisi, kırsal alanlardaki insanların çevre ile olan ilişkileri, kırsal kalkınma gibi konularda bilgi sahibi olunur. | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
Türkiye’deki kırsal yerleşmelerin genel özellikleri, kırsal yerleşme alanları, kırsal yerleşme şekilleri, kırsal yerleşmelerdeki mesken-yapı malzemesi ilişkisi, kırsal alanlardaki insanların çevre ile olan ilişkileri, kırsal kalkınma gibi konularda bilgi sahibi olunur. | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |