EN
  • Anasayfa
  • TAR422 Türk Eğitim Tarihi (2020 - 2021 / 8. Yarıyıl)
  • EN
TAR422 - Türk Eğitim Tarihi
Ders Adı Kodu Yarıyıl T+U Saat AKTS Pdf
Türk Eğitim Tarihi TAR422 8 3 + 0 5,0 Pdf
Birim Bölüm
TARİH
Derece Seviye Lisans - Seçmeli - Türkçe
Dersin Verilişi yüz yüze
EBS Koordinatörü
Ders Veren
Amaç

Eğitimi, eğitim kurumlarının tarihini ve bu kurumların yapısını tanıtmak, Türklerin İslamiyet öncesi, İslamiyet sonrası, Osmanlı dönemi ve Cumhuriyet döneminde eğitim tarihi, eğitim tarihçileri, eğitmenler ve eğitim kurumları hakkında bilgi vermektir.

Ders İçeriği

Öğrencilere bu derste; öncelikle eğitimin ne olduğu ve öğretim ile olan ilişkisi anlatılmaktadır. Eğitim yapıldığı yer olan okulların tarihi incelenmektedir. Bu konuda Mısır, İran, Hindistan, Yunanistan gibi coğrafi yerlerde Eski Çağlara dayanan eğitim kültürüne değinilmektedir. Türklerde eğitim bilindiği üzere Hunlar ile başlamakta, Türk devletlerinden Göktürkler, Uygurlar, Karahanlılar, Selçuklular, Osmanlılar yoluyla günümüze kadar gelmektedir. Hunlar döneminde eğitim faaliyetleri kurum şeklinde olmamakla beraber hayat ile iç içedir. Hunlar askeri, mesleki ve idari gereksinimleri nedeniyle toplum içinde ata binme, ok atma ve kılıç kullanma, elbise dikme, çadır kurma, gıda temin etme, ev aletleri üretme, süs eşyası yapma, devlet ve halkın için öğütler vb. şeklinde icra edilmiştir. Göktürkler döneminde yazıya geçildiği için kısmi oranda eğitim gelişmek için uygun şartlara sahip olmuştur. Uygurlar döneminde ise eğitim faaliyetleri gerçek anlamda başlamış ve kağıt ile mürekkebin önemi kavranmış, öğrencilere mekanlarda ders verilmiş ve karşılığında sınava tabi tutulmuşlardır. Uygurlar da Göktürkler gibi alfabeye sahip fakat onlardan daha bilinçli bir sisteme geçmiştir. Dönemlerinde sözlükler yazılmış ve tercüme faaliyetlerine girişilmiştir. Karahanlılar döneminde İslami eğitim tarzı olan medreselere geçişmiştir. Yusuf Has Hacip, Kaşgarlı Mahmut, Edip Ahmed Yükneki, Ahmet Yesevi gibi Türk tarihinde önemli şahsiyetler yetişmiştir. Bu dönemde medreseler bir öğretim programına sahiptir. Var olan eğitim kurumları Karahanlılar ile daha organize hale gelmiştir. Diğer milletleri eğitecek seviyede eğitmenler yetişmeye başlamıştır. Öğretmenlik mesleğinin önemi kavranmıştır. Selçuklular dönemi ile medreseler daha da gelişmiş ve eğitim propaganda aracı yapılacak kadar önemli bir seviyeye yükselmiştir. Selçuklular birçok medrese açtırmış ve medreselerin yanında çeşme, çarşı, hamam gibi medrese mimarisi gelişmeye başlayarak devasa eserler günümüze kalmıştır. Selçuklular kendilerinden sonra gelen Selçuklu devletlerine de örnek teşkil etmiştir. Öğrencilere bu derste Osmanlı Devleti’ne kadar gelen eğitim mirası anlatılarak Osmanlılar döneminde kurulan medreselerin, Enderunların ve sıbyan mekteplerinin içeriği hakkında bilgiler verilmektedir. Medreseler Yükseliş Dönemi’ne kadar temel yapısını değiştirmeden korumuştur. Fakat 17. yüzyıl ile başlayan gelişmeler Osmanlılar eğitim kurumlarında ve eğitim politikalarında değişime zorlamıştır. Ordunun ıslahı için düşünülen eğitim yapısı diğer alanlara da etki bırakmıştır. Yeni dönemde bu amaç için kurulan Mühendishane-i Bahr-i Hümayun, Mühendishane-i Berr-i Hümayun, Mekteb-i Tıbbiye ve Mekteb-i Harbiye gibi kurumlardan bahsedilmektedir. Daha sonra Tanzimat dönemi ile eğitim politikası Osmanlılık gibi düşünceler etrafında şekillenmiştir. Öğrencilere bu derste; Tanzimat döneminde açılan eğitim kurumlar, eğitim hakkında çalışma yapan kişiler 1869 Maarif Nizamnamesi detaylı şekilde açıklanmaya çalışılır. Daha sonra I. Meşrutiyet ve II. Abdülhamid dönemlerinde var olan eğitim politikalarının uygulanmaya, şekillenmeye ve yaygınlaşmaya başladığı bir dönemdir. Bu dönemden sonra II. Meşrutiyet döneminde var olan eğitim politikası Türkçülük etrafında şekillenmiştir. Bu dönemde eğitim politikasında modern izler görülmeye başlar. Tevfik Fikret, Ziya Gökalp, Satı Bey, Emrullah Efendi gibi isimlerin eğitim politikaları tartışılır. Bu döneminde savaşlar ve maddi sıkıntılar içinde geçtiği bilinmekle beraber Kurtuluş Savaşı boyunca eğitim kongreleri devam etmiştir. Cumhuriyet döneminde ise açılan ibtidailer, rüşdiyeler, idadiler, sultaniler, meslek okulları, askeri okullar, medreseler, darülfünunlar için Tevhid-i Tedrisat kanunu yayımlanmış ve kanun içinde konumları belirlenmiştir. Eğitimde birlik, millilik ve laiklik gibi konular ele alınmıştır. Öğrencilere bu derste Atatürk’ün eğitim politikalarına kadar var olan eğitimciler, eğitim kurumları, kanunlar ve faaliyetler detaylı şekilde incelenmektedir. Son bölümde İslamiyet öncesi, İslamiyet sonrası, Osmanlı dönemi ve Cumhuriyet dönemi Türk eğitim tarihi hakkında karşılaştırmalar ve gelişime ait bilgiler karşılaştırma yapılarak sunulmaktadır.

Ders Kaynakları KAYNAKLAR
Salnâme-i Devlet-i Aliyye-i Osmaniye
Turkiye Cumhuriyeti Devlet Salnâmesi
Salnâme-i Askerisi
Salnâme-i Nezaret-i Hariciye
Sâlname-i Nezaret-i Maarif-i Umumiye
Osmanlı Arşivi. Maârif Mektupî Defterleri
Osmanlı Arşivi. Meclis-i Vâlâ Defterleri
Osmanlı Arşivi. Tedrisat-ı İbtidaiyye Kalemi Defterleri
Vilayet Salnameleri
1869 Maarif-i Umumiye Nizamnamesi
Kanun-u Esasi
Tevhid-i Tedrisat Kanunu
.
ÇALIŞMA ESERLER
Âdem, M. (2000). Atatürkçü düşünce ışığında eğitim politikamız. İstanbul: Cumhuriyet Kitapları.
Ağanoğlu, H. (1949). Köy enstitüleri yolunda. İstanbul: Ahmet Sait Matbaası.
Akbulut, U. (2003). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e eğitim. Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi.
Akçay, C. (2006). Türk eğitim sistemi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Akkutay, Ü. (1996). Milli eğitimde yabancı uzman raporları (Atatürk dönemi). Ankara: Kültür ve Eğitim Vakfı.
Aktan, M. A. (1999). Köy Enstitüleri’yle canlandırıcı eğitim yolunda. İstanbul: Etki Yayınları.
Akyüz, H. (2001). Türk eğitimcileri: I. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi
Akyüz, Y. (2013). Türk eğitim tarihi M.Ö. 1000 - M.S. 2013. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Akyüz, Y. (1980). Öğretmen örgütlenmesi (Türkiye, Fransa, İsviçre’de ve uluslararası düzeyde). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Akyüz, Y. (1996). Ülkemizde üniversite eğitiminin tarihsel gelişimi, üniversite eğitimi. Ankara.
Alıcıgüzel, İ. (1979). İlk ve orta dereceli okullarda öğretim. İstanbul: İnkılap ve Aka Kitapevleri.
Altunya, N. (2000). Köy enstitü sisteminin düşünsel temelleri. Ankara.
Antel, S. C. (1939). Maarifimiz ve meseleleri. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Apaydın, T. (1990). Köy enstitüsü yılları. İstanbul: Çağdaş Yayınları.
Arıbaş, S. (1992). Mehmet Akif’in eğitim üzerine düşünceleri. İstanbul: Medeniyet Yayınları.
Arıkan, C. (2012). Neden, köy enstitüleri?. İstanbul: Markiz Yayınevi.
Arslan, A. (1995). Darülfünun’dan üniversite’ye. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
Arslanoğlu, İ. (1997). Türk eğitim sistemi. Ankara.
Ataünal, A. (1993). Cumhuriyet döneminde yükseköğretimdeki gelişmeler. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Ayas, N. (1948). Türkiye Cumhuriyeti milli eğitimi, kuruluşlar ve tarihçeler. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Aynî, M. A. (1927). Darülfünun tarihi. İstanbul.
Baloğlu, Z. (1990). Türkiye’de eğitim. İstanbul: TÜSİAD Yayınları.
Baltacıoğlu, İ. H. (1927). Talim ve terbiyede inkılâp. İstanbul: Kanaat Kütüphanesi.
Baltacıoğlu, İ. H. (1950). Halkın evi. Ankara.
Başaran, İ. E. (1994). Türkiye eğitim sistemi. Ankara.
Başgöz, İ., Wilson, H. E. (1968). Türkiye Cumhuriyetinde eğitim ve Atatürk. Ankara: Dost Yayınları.
Batır, E. (2010). Geleneksel eğitimden çağdaş eğitime. İstanbul: Elif Kitabevi.
Berkes, N. (1978). Türkiye’de çağdaşlaşma. İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
Bilgili, A. S., Arıbaş, S. ve Köçer, M. (2011). Türk eğitim tarihi. İstanbul: Lisans Yayıncılık.
Binbaşıoğlu, C. (1982). Eğitim düşüncesi tarihi. Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
Candoğan, G. (1948). Köy enstitüleri üzerine düşünceler. İstanbul.
Ceylan, E. (2014). Türk eğitim tarihi kronolojisi 1299-1997. Edirne: Ulusal Bellek Yayınları.
Çevik, İ. (2001). 21. yüzyılda Türk milli eğitimi. Ankara: Kamu-Sen.
Demirtaş, A. (1993). Çağdaş eğitim ve köy enstitüleri. İzmir: Dikili Belediyesi Yayınları.
Dewey, J. (1939). Türkiye maarifi hakkında rapor (1924). İstanbul: Maarif Vekilliği Devlet Basımevi.
Doğan, İ. (2010). Türk eğitim tarihinin ana evreleri kurumlar, kişiler ve söylemler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Dölen, E. (2010). İstanbul üniversitesi (1933-1946): Türkiye üniversite tarihi 4. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Emiralioğlu, M. (1967). Hasan Ali Yücel. Ankara: Emel Yayınları.
Er, H. (1999). Osmanlı Devletinde çağdaşlaşma ve eğitim. İstanbul: Rağbet Yayınları.
Ergün, M. (1997). Atatürk devri Türk eğitimi. Ankara: Ocak Yayınları.
Evren, N. (1999). Osmanlı eğitim sisteminden Cumhuriyet’e. Ankara.
Gökalp, Z. (1964). Milli terbiye ve maarif meselesi. Ankara: Diyarbakır’ı Tanıtma ve Turizm Derneği Yayınlar.
Güven, İ. (2010). Türk eğitim tarihi. Ankara: Naturel Yayıncılık.
Hatipoğlu, M. T. (2000). Türkiye üniversite tarihi. Ankara: Selvi Yayınevi.
İnan, M. R. (1988). Köy enstitüleri ve sonrası. Ankara: Öğretmen Yayınları.
Kafadar, O. (1997). Türk eğitim düşüncesinde batılılaşma. Ankara: Vadi Yayınları.
Kırpık, G., Ünal, U., Işık, H., Demirtaş, B., Tokdemir, M. A., Birbudak, T. S. ve Akyol, H. (2014). Türk eğitim tarihi. Ankara: Otorite Yayınları.
Koçer, H. A. (1991). Türkiye’de modern eğitimin doğuşu ve gelişimi (1773-1923). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Kodamanoğlu, M. N. (1964). Türkiye’de eğitim (1923-1960). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Makal, M. (2015). Köy enstitüleri ve ötesi. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Öner, S. (1979). Köy enstitülerinden eğitim enstitülerine. İstanbul.
Özgedik, M. (2014). Türk eğitim tarihi. İstanbul: Ülke Yayın Haber.
Sakaoğlu, N. (2003). Osmanlıdan günümüze eğitim tarihi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Taşdemirci, E. (2010). Türk eğitim tarihi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Tonguç, E. (2003). Köy enstitüleri'nin izinde. Ankara: Güldikeni Yayınları.
Türkiye’nin eğitim politikası (1990). İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
Yücel, H. A. (1994). Türkiye’de orta öğretim. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Açıldığı Öğretim Yılı 2018 - 2019
Yarıyıl İçi Çalışmalar Katkı Yüzdesi (%)
Bu bilgi girilmemiştir.
Toplam 0
Yarıyıl Sonu Çalışmalar Katkı Yüzdesi (%)
Bu bilgi girilmemiştir.
Toplam %0
Yarıyıl İçinin Başarıya Oranı %0
Yarıyıl Sonu Çalışmalar %0
Toplam %0
Kategori Ders İlişki Yüzdeleri (%)
Aktarılabilir Beceri Dersleri
0
Beşeri, İletişim ve Yönetim Becerileri Dersleri
0
Destek Dersleri
0
Ek Dersler
0
Kategori
0
Mesleki Seçmeli Dersler
0
Temel Meslek Dersleri
0
Uygulama Dersleri
0
Uzmanlık / Alan Dersleri
0
Yetkinlik Tamamlayıcı Ders
0
Ders İş Yükü Öğretim Metotlar / Öğretim Metodu Süresi (Saat) Sayısı Toplam İş Yükü (Saat)
Toplam İş Yükü (Saat) 0
AKTS = Toplam İş Yükü (Saat) / 25.5 (s) 0
AKTS 5,0
Hafta Konu Öğretim Metodu
Ders Öğrenme Çıktısı Ölçme Değerlendirme Öğretim Metodu Öğrenme Faaliyeti
DERS ÖĞRENME ÇIKTISI
PÇ 1 PÇ 2 PÇ 3 PÇ 4 PÇ 5 PÇ 6 PÇ 7 PÇ 8 PÇ 9 PÇ 10 PÇ 11 PÇ 12 PÇ 13 PÇ 14
Ortalama Değer - - - - - - - - - - - - - -